Morante's goedkeuring voor de witte stier van Osborne tijdens het Antoñete-festival en Roca Rey's "nee" om Cayetano in Santander te vervangen.

Vrijwel tegelijkertijd met de aankondiging van een voorbeschouwing op de herfstbeurs met Morante de la Puebla aan het roer en de afwezigheid van Roca Rey, zei Roca Rey "nee" tegen het idee van de maestro, gelanceerd vanuit Parijs, om Cayetano in Santander te vervangen. De burgemeester van de stad, Gema Igual , was opgetogen over het voorstel, inderdaad altruïstisch, en zijn honorarium werd gedoneerd aan een goed doel. Ook José María Garzón had het aanbod met genoegen aangehoord, maar alles leek erop te wijzen, gezien de recente gebeurtenissen, met het seizoen in de kleuren van de Morante-bloemlezing , zijn bolwerk in Pamplona gewijd aan de zaak van de maestro uit La Puebla, dat het antwoord nee zou zijn. Zoals eerder al was gebeurd na wat gesprekken met Daniel Luque, was er in dit geval niets nieuws. Noch in andere gevallen.

Pedro J. Marques, zijn agent, bevestigde de weigering, die volgens wat Roca's mentor, Joserra Lozano, aan Antonio Lorca vertelde in El País , geen "nee" was, maar eerder een "laten we eens kijken wat er vanmiddag gebeurt". Maar we weten allemaal dat er manieren zijn om nee te zeggen. Wat er die middag gebeurde, was dat El Cid hem een volbloed gaf met het Victorino-stierengevecht en met absolute overmacht zegevierde met een uitstekende stier, en zo de kandidaat werd. De Mexicaanse novillero, Bruno Aloi, was ook genoemd als alternatief, winnaar van de nachtelijke stierenvechtwedstrijd van Las Ventas en vecht vandaag in Garlin (Frankrijk). Uiteindelijk is de kaart van El Cid, Juan Ortega en Roca Rey, met stieren van Domingo Hernández, de definitieve.

Roca Rey's grillige strategie, afgezien van de minder dan geweldige resultaten op de grote beurzen, is nog niet helemaal rechtgetrokken. Plannen komen noch binnen noch buiten de arena tot stand. Van zijn afkeer van Albert Serra's documentaire, Tardes de soledad , tot zijn (te late) sprong in de kar, tot zijn afwijzing van Ayuso tijdens het postergala van San Isidro, die vervolgens werd omgebogen met een uitnodiging voor het landgoed Sandoval, die op sociale media werd uitgezonden met suggestieve muziek, tot zijn toewijding aan de Victorinos op deze Santiagodag, een traditie die stagneert. Zijn potentieel komt niet overeen met zijn gevestigde imago.

Voor hem staat Morante een druk jaar voor de boeg met de Sevilla-anthologieën – vier memorabele middagen – de verovering van Madrid en Pamplona, en een reeks fantastische middagen die culmineren in zijn dubbel op 12 oktober in Madrid , zoals EL MUNDO meldde. Voor het ochtendfestival dat hij organiseert, met als uiteindelijk doel een beeld van Antoñete in Las Ventas op te richten, zoals hij zelf in mei op deze pagina's vertelde, wil hij hulde brengen aan het legendarische stierengevecht met Osbornes ensabanado-stier Atrevido in 1966 in zijn arena in Madrid. En dus heeft de maestro, een student geschiedenis en oog voor detail, twee stieren van de Osborne-ranch uitgekozen om het onvergetelijke te herdenken: Chenels werk met de witte stier.

's Middags zal hij het Garcigrande-stierengevecht houden, met Fernando Robleño's afscheid en de bevestiging van Sergio Rodríguez, winnaar van de Chenel Cup. Morante, genereus met stierenvechten en geschiedenis, laat zich door niets tegenhouden.